kronikarz

kronikarz
{{stl_3}}kronikarz {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}krɔɲikaʃ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}Pl gen {{/stl_37}}{{stl_8}}-y{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}autor kroniki{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Chronist{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}dziennikarz{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Redakteur{{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_14}}in{{/stl_14}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_15}}m(f) {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}był \kronikarzem wydarzeń kulturalnych w tym dzienniku {{/stl_22}}{{stl_14}}er war Kulturredakteur dieser Tageszeitung {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • kronikarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} autor kroniki (w zn. 1.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Średniowieczni kronikarze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kronikarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «autor kroniki» Zapiski średniowiecznych kronikarzy. 2. «dziennikarz prowadzący w czasopiśmie dział omawiający wypadki bieżące» …   Słownik języka polskiego

  • Niekłań Wielki —   Village   …   Wikipedia

  • annalista — m odm. jak ż IV, CMs. annalistaiście; lm M. annalistaiści, DB. annalistatów «autor annałów, kronikarz» Średniowieczni annaliści …   Słownik języka polskiego

  • anonimowy — anonimowywi «nie ujawniający swego nazwiska, nieznany z nazwiska; taki, którego autor lub sprawca jest nieznany, nie podpisany nazwiskiem; bezimienny» Anonimowy kronikarz, poeta. Anonimowy utwór. Anonimowy list …   Słownik języka polskiego

  • chronograf — m IV, D. u, Ms. chronograffie; lm M. y 1. «przyrząd samopiszący do rejestrowania w sposób ciągły przebiegu zjawisk lub procesów w czasie, używany w astronomii, fizyce, meteorologii i in.» 2. hist. «antyczny lub średniowieczny zabytek… …   Słownik języka polskiego

  • dziejopis — m IV, Ms. dziejopisisie 1. DB. a; lm M. owie, DB. ów książk. «historyk, historiograf, kronikarz» 2. D. u; lm MB. y daw. «dzieło historyczne, kronika» …   Słownik języka polskiego

  • dziejopisarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) przestarz. «historyk, kronikarz, historiograf» …   Słownik języka polskiego

  • kronikarka — ż III, CMs. kronikarkarce; lm D. kronikarkarek «kobieta kronikarz» …   Słownik języka polskiego

  • latopis — m IV, Ms. latopissie; lm D. ów 1. DB. a; lm M. owie, B.=D. hist. «średniowieczny kronikarz, dziejopis, szczególnie na Rusi» 2. D. u, B.=M.; lm M. y, B.=M. hist. «kronika dawnej Rusi i Litwy; podstawowe źródło pisane do dziejów Rusi (do XV w.)»… …   Słownik języka polskiego

  • anonimowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, anonimowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: nieujawniający swojego nazwiska; nieznany z nazwiska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Anonimowy pisarz, kronikarz, malarz. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”